Boski Wizerunek (wiersz klasyka)
Wiliam Blake
śliczny wiersz,osobiście bardzo mi się podoba :)
Gdzie Dobroć, Litość, Pokój, Miłość-
Tam płyną nasze modły:
Żadnej znękanej ludzkiej duszy
Te cnoty nie zawiodły.
Bo Dobroć,Litość, Pokój, Miłość
To Bóg,co włada w świecie
I Dobroć, Litość, Pokój, Miłość
To człowiek- jego dziecię
Dobroć ma bowiem ludzkie serce
Litość- ludzkie wejrzenie
Miłość- człowieka postaś boską
Pokój- jego odzienie.
W każdej kraninie każdy człowiek
W udręce swej i znoju
Przyzywa ludzki kształt Miłości
Litości i Pokoju
Miłuj kształt ludzki w poganinie
I Żydzie, i Cyganie!
Gdzie Dobroć, Litość, Miłość mieszka
Tam Bóg ma swe mieszkanie.
Tam płyną nasze modły:
Żadnej znękanej ludzkiej duszy
Te cnoty nie zawiodły.
Bo Dobroć,Litość, Pokój, Miłość
To Bóg,co włada w świecie
I Dobroć, Litość, Pokój, Miłość
To człowiek- jego dziecię
Dobroć ma bowiem ludzkie serce
Litość- ludzkie wejrzenie
Miłość- człowieka postaś boską
Pokój- jego odzienie.
W każdej kraninie każdy człowiek
W udręce swej i znoju
Przyzywa ludzki kształt Miłości
Litości i Pokoju
Miłuj kształt ludzki w poganinie
I Żydzie, i Cyganie!
Gdzie Dobroć, Litość, Miłość mieszka
Tam Bóg ma swe mieszkanie.
wyśmienity
23 głosy
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
3 pazdziernika 2003