Bezsenność (wiersz)

Bez-nadziei jest ten tekst.

Nie wiem jak mam rozumieć to, że tekst jest "bez-nadziei". Jeśli miałeś na myśli, że jest beznadziejny mogłeś to po prostu to napisać. Cóż, nie każdy rodzi się wielkim poetą...

Dla mnie zbyt dosłowne. Nadzieja tyle razy powtórzona, nie zostawia czytelnikowi miejsca na interpretacje ani na domysły.

Udowodni więc tę dosłowność. Proszę Cię, zinterpretuj jeśli możesz, jestem bardzo ciekawy. :)

Temat bezsenności jest mi dobrze znany. Aż za dobrze, powiedziałabym.
Co do tekstu - nie mam pojęcia jak ta uporczywie powtarzana, wręcz wciskana czytelnikowi nadzieja się do tego przepędzania pustych godzin nocnych odnosi. Nadzieja na sen (szczęśliwa wyspa)? Bezsenność wywołuje depresję? Generalnie mogę ocenić w kilku słowach: NIE trafia. NIE zatrzymuje. Nie podoba się.
''dryfuję na kawałku kory
z wyrytym na jej powierzchni hasłem: NADZIEJA

Nieś mnie NADZIEJO!
Przez powątpiewań głębiny'' - to było już powtarzane wieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele razy, szczególnie przez ckliwych, początkujących poetów bez pomysłu na wiersz. Nuda!
Niemniej czekam na kolejny i mam nadzieję, że będzie lepszy. Tym razem zupełnie nic dla siebie nie widzę. Pozdrawiam.

Ja już nie rozumiem co takiego trzeba pisać, jakich słów używać, aby 'poezja' miała wartość, jakąkolwiek. Zawsze wydawało mi się, że poezja ma płynąć z serca, obrazować uczucia, pragnienia, etc. Teraz naprawdę już nie wiem, jak pisać, co pisać... Może zacznę używać słów, których znaczenie znam tylko ja, a wtedy na pewno nie będzie "dosłowności", "nudy", powtarzalności...

A propos co ma nadzieja do bezsenności. Oli,nie zdarzyło Ci się nigdy przed zaśnięciem, myśleć o czymś lub o kimś tak intensywnie, że zapominałaś o śnie lub próbowałaś odłożyć go jak najdalej w czasie, aby tylko chwilę dłużej móc rozmyślać, planować, marzyć, wyobrażać sobie tę rzecz, tę osobę?

"Zawsze wydawało mi się, że poezja ma płynąć z serca, obrazować uczucia, pragnienia, etc" - takie widmo poezji pokutuje od romantyzmu; a potem jeszcze Poświatowska z Jasnorzewską dobiły gwóźdź do tej trumny.

Powiedz mi w takim razie, czym jest poezja?

Co mam niby zinterpretować? Podmiot spać nie może i została mu tylko nadzieja.
Pytanie "czym jest poezja?" to takie raczej ciężkawe i bez odpowiedzi pozostaje. Marcin ciekawy artykuł napisał: www.wywrota.pl/db/artykuly/17211_prolegomena_do_za… może sie zapoznaj? Bardzo polecam.
W Twoim tekście niestety siadły kryteria, które moim zdaniem, wiersz spełniać powinien: treść i forma. Treśc jest nienowa. Forma niedopracowana. Radzę poczytać trochę poezji, zobaczyć, jak inni sobie z tym radzą, a potem szukać własnych sposobów na opisanie tego, co w Tobie tkwi.
Nie zniechęcaj się komentarzami. Z odbiorcą należy się liczyć, jeśli się poważnie myśli o pisaniu.
Pozdrawiam i czekam na kolejne teksty.

Kefas, poezja to jest to i tamto, czasem ze szczyptą tamtego. ;)

Ej panie Marszyński, ja lubię i Poświatowską i Jasnorzewską... A czym jest poezja? Ja na razie wiem co nie jest poezją. Nie jest nim pana wiersz, panie Kefas. Nie jest nią banalny zapis czegokolwiek, czy pisany z serca czy też z rozumu. Nie są nią takie powtórki z nadzieją na czele oraz stadem aniołów, tysiącem złamanych serc i dryfujących dusz w otchłani rozpaczy. Jak już będe wiedziec czym dla mnie jest poezja, nie omieszkam się tą wiedzą z panem podzielić...

Proszę o wybaczenie, ale dla mię są one niestrawne. Jak francuska kuchnia.