Literatura

Widziałem świat oczami dziecka i kogoś kim jestem teraz (wiersz)

Krzysztof Kosakowski

Ocalić od zapomnienia

cząstke siebie,

której  nie ma,

ocalić ją.

Ocalić od zapomnienia

krótką chwilę z tamtych lat, 

kolorowy świat,

nastał,

przestał istnieć.

Ocalić, ocalić, ocalić

świat dziecięcych lat.


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 13 listopada 2010, 21:30
Krzysztofie, to bardzo miło, że używasz akurat sztuki do wyrażania siebie, a nie pomknąłeś w stronę pseudo-kiboli, których w Polsce mamy pod dostatkiem i których na Anglię nasyłać bym nie chciała ;) jednakże spróbuj poszukać własnych dróg w literaturze, poczytaj współczesną poezję, bo na razie podsuwać banał. nie mnie, pozdrawiam.
Krzysztof Kosakowski
Krzysztof Kosakowski 14 listopada 2010, 17:01
Zamykać się w we worcach epoki literatury współczesnej, a niby czemu- nie dziekuje. To co zapisałem za sztukę nie uważam i takich aspiracji nie mam. Wolę wyrażać siebie "banałami". Wzmianka o kibicach banalna, do czego sie odnosi nie wiem. Pouczanie rodzic-dziecko. Dobrze , że niektórzy odnaleźli się w swoich rolach. Pozwól, że podsumuje parafrazą: "...podsuwać banał nie mnie". Pozdrawiam
przysłano: 8 listopada 2010 (historia)

Inne teksty autora

Krótki cykl życia
Krzysztof Kosakowski
***
Krzysztof Kosakowski
Emigracja
Krzysztof Kosakowski

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca