Przedzial dla palcych II (opowiadanie)

- Hura miesiączkaaaaaaa - wykrzyczały nastolatki - a jednak mówiłam ci że wróci!

Kaszlałem nieprzerwanie nadal, pękło mi pół twarzy, płuca zdecydowały że wyjdą się przewietrzyć.

Ksiądz otworzył szybko walizkę, podetknął mi pod twarz i oskarżycielko wbił mi tłustego palucha w oko.

Co zrobiłeś z moim księdzem prałatem morderco. Nie mogłem odpowiedzieć, kaszel tylko wzmógł się i bryznąłem w te jego zapocone okularki biało sina mazią zmieszaną z krwią.

Żołnierz wstał krzyknął „padnij” i padł w przerwę pomiędzy siedzeniami. Na to jakby czekały nastolatki, zaczęły okładać go swoimi lalkami barbie, zdaję się że jedna nawet wepchnęła mu swój stanik w odbyt razem ze sprzączkami, ale nie byłbym tego pewien gdyż nadal obserwację rzeczywistości utrudniał mi kaszel. Widziałem wychodzące z moich ust płuca jakby łapiące oddech. Krew bryzgała na lewo i prawo. Nastolatki skakały po żołnierzu który wyciągnął różaniec. Ksiądz wyrzucał z walizki na wszystkich resztki prałata, po czym spokojnie zatopił się w lekturze małej czarnej książeczki. Elwira zaczęła się rozbierać do naga i nacierać krwią, wić, lewą ręką nacierała sobie włochaty zwisający biust i zczerniałe sutki, a drugą wyruszyła w podróż poprzez fałdki brzucha niosącego jak kratery księżyca setki nikomu niepotrzebnych historii.

- Banda pedałów – wykrzyczał konduktor, ziewnął i wyszedł z przedziału, no cały to nie wyszedł bo jedna ręka została w przedziale przycięta walizką księdza.

Zgasiłem papierosa. Przestałem kasłać. Siedzieliśmy jakby nigdy nic się nie stało.

Elwira jadła bułkę z serem, żołnierz oglądał swoje paznokcie, nastolatki cicho szczebiotały sobie na ucho, Ksiądz z namaszczeniem przewracał kartki brewiarza.

A ja pomyślałem że czas rzucić palenie.

Za oknem migotał piękny wiosenny las.

Koniec