..:: Zmienna pogoda i koniec świata ::.. (opowiadanie)

Budząc się ze stanu snu ,

Spójrz w okno Twojego pokoju a ujrzysz cud ,

Od kilku dni tygodnia z nieba wypadały krople łez aniołów ,

Piorunami rzucały demony ,

A jak z bicza biły się uczucia , wydając głośny , przeraźliwy dźwięk ,

Nagle spostrzegasz niebo w kolorze czarno szarych snów ludzi , które jeszcze istnieją ,

Jednak pomiędzy granicą pory nocy i dnia ,

Dostrzegasz blask promieni słońca i się uśmiechasz ,

Nagle po kilku minutach najgorętsza planeta szczęśliwa jest , panuje godnie i śmieje się ,

Lecz w tej chwili z chmur zaczęło wylatywać zamarznięte łez jezioro ,

Wiatr zawiał mocniej niż zwykle i pochowały się rośliny ( nawet zawilce ) ,

Mówiono przecież już w telewizji , że ma odejść pora roku zła , że Zima opuści na zawsze nas .

A jednak , tak się nie stało , słońce znowu swoją główkę schowało , pod pierzynkę i w sen się udało ,

Z drzew zleciały liście , niedawno rozwinięte ,

Zwierzęta , nie zdążyły nabrać zapasów na kolejną Zimę ,

Bagna , jeziora , rzeki i trawy porosły śniegiem na wszelkie czasy ,

Człowiek , nie przejmował się tym wydarzeniem , pił napój energetyzujący już dziesiąty raz z rzędu ,

Zajadał kolejny posiłek z stworzony z fastwudów ,

Oglądał filmy sześć godzin dziennie , słuchał muzyki już raz sześćsetny ,

Już źle się czuł , lecz nadal chodził do teatru ,

Czy się odwróci to zło piekielne ?

Nikt tego nie wie , są przypuszczenia ,

A teraz , wszystko już z zimna popękało i świat się pustką stał ,

Przypomnij sobie jak kiedyś takie piękne słońce widniało nad naszymi głowami ,

Chmurki się śmiały i w gry różne grały ,

Czasami anioły płakały , czasami demony walczyły z nimi ,

I zło niebo opętało , lecz to się kończyło szczęściem , zwycięstwem ,

Zastanówmy się , pomyślmy czyja to wina ?

Nasza ?

Czy nie ?

Czy my niszczymy świat ?

Czy sam staje się niczym ?

Pomyślmy jeszcze raz ,

I pomóżmy zwalczyć strach .