Literatura

Pamiętam (opowiadanie)

Amanda

Pamiętam, pamiętam jak płakałam i nawet na chwilę nie przestawałam krzyczeć i prosić by przestał. To nie do opisania dla małego dziecka. Leżała na ziemi cała zakrwawiona, to obraz tamtej nocy, która miała być spokojna. Miała być ale nie była. Dostała dlatego, bo się spóźniła. To nie fikcja lecz rzeczywistość, to blizny, które przypominają przeszłość i wróżą przyszłość. To zwykła Polska rodzina, jakich jest wiele... Najpierw dziecko, szybki ślub i wesele. Potem problemy, awantury i wóda - to zwykła rzeczywistość nie banały i nie cuda. To obraz moich wspomnień, to moja historia. Nie wierzysz?- trudno ja pamiętam jak było i nie chcę żeby kiedykolwiek wróciło. Mam 16 lat, a przeżyłam to dwa razy, bo nie minął rok i wróciły dawne mazy. Z kimś innym w roli głównej. Pamiętam jak stałam, trzymałam torbę i czekałam. Nagle matka wchodzi i mówi, że zostajemy, że ją przeprosił i już zawsze razem będziemy. Stałam i myślałam - jak może być tak głupia? Jak może wierzyć w puste słowa tego fiuta? Błędy młodości niosą straty w przyszłości. Ubytki w psychice i życie w panice, że te chwile wrócą i znowu będzie gówno, z którego wyrwać się jest bardzo trudno.

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 9 czerwca 2008, 16:57
teraz tak, Amando .. albo to jest proza i przeklejamy do prozy, albo z wersyfikacją Ci coś nie wyszło? musisz się zdecydować.
Amanda
Amanda 9 czerwca 2008, 17:02
Nie wiem, nie znam się, pisze co czuje a że to mi nie wychodzi...
ew
ew 9 czerwca 2008, 17:12
ok , podrzucamy do prozy:)
ataraksja
ataraksja 10 czerwca 2008, 10:41
Witaj,
pokażę Ci, jak trzeba podzielić ten tekst, żeby `przemówił` do odbiorcy. Samo wyrzucenie z siebie wrażeń nie wystarczy. Napisałaś tę miniaturkę bardzo ekspresyjnie, ale trzeba ją jeszcze doszlifować.

Ja nadam jej wyglądu - podzielę na akapity, uporządkuję interpunkcję, ale Ty młoda autorko zmień byka ortograficznego "Polska rodzina" - przymiotniki tworzone od nazw własnych piszemy z małej litery ;)

Zgłoś się do mnie po korekcie :)

P.S. Hmmm... edytor tekstu wcale mnie nie słucha i mimo, że podzieliłam Ci tekst na akapity i zrobiłam porządek z interpunkcją, to i tak `rozłazi się`.

Może tajemna będzie miała na to sposób.

Kolejne uwagi - nie rymuj w tekście prozatorskim - to nie rap, myślę, że bez rymów byłoby naturalniej.
ew
ew 10 czerwca 2008, 15:59
jeśli mogę, Beatko .. wklej podzielony tekst w komentarz i wtedy skopiuj do edytora, coś w nim strzeliło i póki co musimy sobie tak radzić
ataraksja
ataraksja 11 czerwca 2008, 09:42
tak robiłam ew, ale za nic nie słucha :/
ataraksja
ataraksja 11 czerwca 2008, 09:51
proszę o drugą opinię któregoś z opiekunów Prozy.
tajemnica
tajemnica 11 czerwca 2008, 19:49
Ja jestem na nie. Myślę, że wylałaś tutaj dużo uczuć, frustracji, lecz forma, infantylność tekstu i te rymy sprawiają, że uczucia tracą na wartości. Gdyby ubrać to w inne słowa, popracować i pozbyć się rymów.. kto wie, na pewno byłoby lepiej. I myślę, że nie pomoże tu zmiana graficzna, akapity itp. Jestem za tym, żeby nie publikować tej pracy, i czekać na następną, bardziej dopracowaną i przemyślaną. :)
ataraksja
ataraksja 12 czerwca 2008, 07:59
No tak, Autorka nie spieszy ustosunkowac się do uwag. Ja przychylam się do opinii tajemnej.
Może następne teksty będą lepsze...
Amanda
Amanda 12 czerwca 2008, 17:41
ja zgadzam sie na wszystko
przysłano: 9 czerwca 2008 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca