Poszedłem ścieżką, przez pole... (opowiadanie)

O czwartej rano wyszedłem z domu. O czwartej rano wyszedłem. To była taka lokalna pomyłka, bez konsekwencji w szerszym kontekście. Lubię myśleć, że świat ma jakieś zamiary wobec mnie, że w ogóle zwraca uwagę na to, co robię, albo czego nie robię. Jakaś odmiana narcyzmu chyba, megalomania? No, w każdym razie nie pamiętam, żeby kiedykolwiek świat potwierdził tę swoją gotowość do kierowania uwagi właśnie na mnie, pokazał jakieś szczególne zaangażowanie. Jakiekolwiek zaangażowanie... przerost formy nad treścią, może paranoja?

Czwarta rano, to teraz już prawie dzień. Jest już jasno, jeszcze chwila i można się opalać, chociaż ja nie gustuję osobiście, jestem świnia i nie koleguję się z producentami (i konsumentami) kremów z filtrami UV.

Czwarta rano, to nie jest właściwie czas na zajmowanie się problemami egzystencjalnymi, chociaż, jeżeli ktoś nie śpi o czwartej rano, to może właśnie powinien zatrzymać się nad tym? No, chciałem tylko powiedzieć, że trzeba mieć w głowie nie po kolei, żeby wyjsć o czwartej rano i zastanawiać się, co z przebogatej spiżarni psychiki nie kontaktuje w tym akurat konkretnym przypadku. Czyli jednak to ma sens, bo skoro nie po kolei, to warto dowiedzieć się jak bardzo nie po kolei i tak dalej. Miotam się? To normalne, jeżeli nie jest się nieomylnym i wszystkowiedzącym.
Poszedłem znaną i nieznaną ścieżką w dół, na wprost. Powinienem krzyczeć, trzeba jakoś rozładować swoje emocje od czasu do czasu, podobno to wręcz niezdrowo tak dusić wszystko w sobie. Przemyślałem wszystko, co wiem o solipsyźmie, uznałem, że w dobie wirtualizacji wszystkiego dookoła, solipsyzm ma sens, może nawet więcej niż kiedykolwiek?
Lokalna pomyłka była dlatego, że o tej godzinie powinienem spać dalej, ale potem i tak musiałem wstać, bo rano miał dzwonić jeden Pan "long-distance", z Indii, czy skądś równie bardzo odległego. Przy takich odległościach, to jest detal, czy ktoś dzwoni z New Dehli w Indiach czy z Morza Przesileń na Księżycu, to już jest i tak bez znaczenia, bo jest tak samo nierealne i nieprawdziwe.
Moim błędem było zabranie słuchawek i odtwarzacza muzyki, bo Serge Gainsbourg na mnie wywiera wpływ taki, że słucham go, kwadrans, może dwa, a potem jest mi już tak wszystko jedno, że nie ma rzeczy której bym NIE zrobił.
Poszedłem tą ścieżką, nie będę przecież 'latitude' i 'longitude' z GPS podawał? Chociaż to jest niegłupie, w dziewiętnastym wieku można było napisać: "poszedłem przez las", dzisiaj konsument tekstu domaga się informacji, gdzie był ten las, żeby go na mapie w google od razu zobaczyć. No dobra, fragment dla ludzi "starej daty": poszedłem ścieżką przez pole.
Fragment dla operujących kategoriami XXI wieku:
moje konto na tweeterze podało (wg mapmywalk)
54.396324, 18.472345
54.399998, 18.467409
54.400047, 18.464191
54.399250, 18.463076
54.399349, 18.462132
Trasa automatycznie dodana została do "Moje Mapy" i opublikowana na FB.

Poszedłem ścieżką przez pole... Za mną z rozpaczą pognały wolność jednostki, niezależność, indywidualizm, co jeszcze? Nie wiem? Sprawdzę w internecie?