Wrak (wiersz klasyka)

Moje serce to wrak

dają mu siedemdziesiąt lat i laskę

lecz serce porusza dziką krew

włóczęgów kobiet i zwierząt

I krew wielkiego ptaka na niebie

i krew zachodu szeroko rozlana

nad bukową puszczą Karpat

I głos drapieżnego ptaka

niesiony wiatrem

I serce poluje