Podróż do Krakowa (wiersz klasyka)

Jak tylko pociąg ruszył

zaczął wysoki brunet

i tak mówi do chłopca

z książką na kolanach

- kolega lubi czytać



- A lubię - odpowie tamten

czas szybciej leci

w domu zawsze robota

tu w oczy nikogo nie kole

-No pewnie macie racje

a co czytacie teraz



- Chłopów - odpowie tamten -

bardzo życiowa książka

tylko trochę za długa

i w sam raz na zimę



Wesele także czytałem

to jest wlasciwie sztuka

bardzo trudno zrozumieć

za dużo osób



Potop to co innego

czytasz i jakbyś widziałl

dobra - powiada - rzecz

prawie tak dobra jak kino



Hamlet - obcego autora

teżz bardzo zajmujący

tylko ten ksianzke dunski

trochęe za wielki mazgaj



tunel

ciemno w pociągu

rozmowa sie nagle urwała

umilkł prawdziwy komentarz



na białych marginesach

ślad palców i ziemi

znaczony twardym paznokciem

zachwyt i potępienie