Nie ma nic, moja miła (wiersz klasyka)

Wszystko to, moja miła, gdzieś i niegdyś było, 

Prawie że zapomniane, pogrzebane dzieje... 

Jeśli cię kto zapyta, czy istnieje miłość, 

       Powiedz, że nie istnieje. 



Pewnie i Boga nie ma, i śmierci nie bywa, 

Urojona jest wieczność płynąca z daleka 

I księżyc jest zmyślony, i noc nieprawdziwa 

       Za oknami człowieka. 



Wszystko to można przetrwać i nawet poniekąd 

Zapomnieć, jak się ludzkie imię zapomina, 

I nawet nie usłyszeć, gdy w szeleście sekund 

       Wybije twoja godzina. 



Nie ma nic, moja miła, i nigdy nie bywa, 

Zmyślone są zapewne te okrutne słowa, 

Urojony jest księżyc i śmierć nieprawdziwa, 

       I noc październikowa.