Białoksięstwo (wiersz klasyka)

Niesmucąca się bieda

      Śpiewa często, a gęsto,

śnieg, sól i kreda -

      Wesołe białoksięstwo.



Solą dolę posolę,

      Żeby była czerstwiejsza,

Ja także wolę,

      Gdy niedola się zmniejsza.



Kredą koło zatoczę

      Nieodzowne, warowne,

Niech będą oczy

      Na zawsze niewymowne.



A po śniegu z rozbiegu

      Do dziewczyny się wgarnę,

Do jej noclegu

      Przywrę sny moje parne.



Kto się ciału zaprzeda,

      Śpiewa często, a gęsto -

Śnieg, sól i kreda -

      Wesołe białoksięstwo!