*** (wiersz klasyka)
Jozef Leikert
* * *
Prázdné nebesá
spadli do roztvoreného
klavíra.
Klávesy
ako železničné podvaly
a koľajnice bez kolies.
Na jednej strune vyzivuje
rozladený život.
* * *
Pustka nieba
spadła w otwartość
fortepianu.
Klawisze
niby podkłady kolejowe
i szyny bez kół.
Na jednej ze strun z nudów ziewa
rozstrojone życie.
przysłano:
7 kwietnia 2010
(historia)
przysłał
Janik –
7 kwietnia 2010, 17:01