Skandynawia (wiersz klasyka)
Edward Stachura
Dłonie Normanów umuzycznia Sibelius
Na drugiej harfie
mleko swych wlosów
rozpuszcza śnieżyca
Lodowe płatki chryzantem
na ozorach psów usypiają w ogrody
Tu nie ma Gangesu
lecz są renifery
o rogach wzorzystych jak fiordy
albo kaprys Joanny
Joanna harfa ostatnia
Joanno zapłacz nade mną
niczego sobie
4 głosy
2 osoby ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
13 stycznia 2013
(historia)
przysłał
MichałSg. –
13 stycznia 2013, 21:27