Kasyda snu pod gołym niebem (wiersz klasyka)

Kwiaty jaśminu i zarżnięty byk.

O posadzki nieskończone. Harfo. Mapo. Blady świcie.

Dziewczynka będzie jaśminowym bykiem,

a byk jest zmierzchem ryczącym we krwi.

Gdyby niebo zechciało być małą dziewczynką,

połowę ciemnej nocy miałyby jaśminy,

a byk miałby błękitną arenę bez szpady, a serce,

serce byka byłoby podstawą kolumny.

Ale niebo chce być słoniem, nie dziewczynką,

a jaśminy są wodą, w której nie ma krwi,

a dziewczynka jest jedną z gałęzi tej nocy

ponad ogromną i mroczną posadzką.

Między kwiatami jaśminu i bykiem

haki z kości słoniowej albo ludzie śpiący.

W kwiatach jaśminu słoń i kilka chmur,

i w każdym byku jest szkielet dziewczynki.

tłum. Jarosław Marek Rymkiewicz