Tym, którzy smutni (wiersz klasyka)

Tym, którzy smutni, tym, którzy zgnębieni

W milczeniu tylko i cierpią i giną,

Tym dla serc trzeba jaśniejszych promieni

Nad idealnych świecącą krainą.

Im zimne słowa mędrców nie wystarczą,

I praw koniecznych bezwzględna powaga

Nie będzie dla nich osłoną ni tarczą,

Gdy serce gwałtem szczęścia się domaga.

Trzeba im pociech, których nie da życie,

Trzeba anielskich uśmiechów w błękicie,

Trzeba litosnej nad światem opieki,

Trzeba miłości wiecznej, choć dalekiej.