Dusze ludzkie (wiersz klasyka)

Dusze ludzkie – samotnice wieczne,

Samotnice – jak planety błędne:

Każda błąka się przez drogi mleczne,

Każda toczy koło swe bezwzględne.

Samotnice – jak planety błędne,

Wzajem patrzą na się przez błękity:

Każda toczy koło swe bezwzględne,

Lecz nie zejdzie nigdy z swej orbity.

Wzajem patrzą na się przez błękity,

Wzajem tęsknią ku sobie z oddali,

Lecz nie zejdą nigdy z swej orbity,

Lecz nie pójdą wraz po jednej fali.

Wzajem tęsknią ku sobie z oddali,

Błąkając się, jak przez drogi mleczne,

Lecz nie pójdą wraz do jednej fali

Dusze ludzkie – samotnice wieczne.