Literatura

[Skrzeble biegną, skrzeble przez lasy, przez błonie] (wiersz klasyka)

Bolesław Leśmian

Skrzeble biegną, skrzeble przez lasy, przez błonie,

Drapieżne żywczyki, upiorne gryzonie!

Biegną szumnie, tłumnie powikłaną zgrają,

A nie żyją nigdy, tylko umierają -

Umierają, skomląc, szereg za szeregiem.

Śmierć jest dla nich właśnie tym po lasach biegiem,

Śmierć jest dla nich pędem w niepochwytne cienie -

Biegną tylko po to, aby śnić istnienie.

Świat im śni się w biegu - daleki i bliski,

Śnią się własne ślepie, śnią się własne pyski,

Śni się im, że mogą kąsać jadowicie -

Węszą przez sen moje i to twoje życie,

A ten sen łakomy wystarcza im prawie -

Kogo gryzą we śnie, ginie ten na jawie -

Gryzą we śnie boga, co sen stworzyć umiał,

A ów dąb umiera, co dla niego szumiał.

niczego sobie 1 głos
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano: 5 marca 2010

Bolesław Leśmian

Inne teksty autora

W malinowym chruśniaku
Bolesław Leśmian
Szewczyk
Bolesław Leśmian
W zakątku cmentarza
Bolesław Leśmian
Dwoje ludzieńków
Bolesław Leśmian
Żołnierz
Bolesław Leśmian
[Ja tu stoję za drzwiami...]
Bolesław Leśmian
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca