Czy podam się o amnestię (wiersz klasyka)

         Honny soit qui mal y pense.

Gdy już poczułem, że spod mojej stopy

Usuwała się ziemia Europy -

I albo morza zostawały głębie,

Albo azjackiej łaska ambasady,

J a  -  o d l e c i a ł e m,  j a k   c z y n i ą   g o ł ę b i e

W ę ż o m   i   p ł a z o m   z o s t a w u j ą c   z d r a d y.

Więc nie pytajcie mię,c z y l i   p o w r ó c ę?

Więc nie pytajcie mnie,g d z i e   s i ę   p o d z i e j ę?

Jam z tych poetów, co nie słówka nucę,

Ja to, co śpiewam, żyję i boleję...

I każdy wiersz ten miałem w mojej dłoni,

Jak okrętową linę w czasie burzy,

Kiedym się do was uśmiechał znad toni;

A wy mnie nęcić chcecie   l i s t k i e m   róży?...

Schowajcież sobie te niewczesne kwiaty,

I skarżcie raczej, żem zły - żem się zaciął -

Że nie chcę współczuć własnej i was straty,

Bo - jam nie zdradził nawet...  n i e p r z y j a c i ó ł.