A ty, moje oczko zezowate... (wiersz klasyka)

A ty, moje oczko zezowate
Co rozumiesz się dobrze ze światem
Daj nam znak, że co w życiu widziałem
Jak należy zaraz zapomniałem
I nie będę za nikim świadkował
Bo jest pusta moja stara głowa

Wiatr w niej grucha od ucha do ucha
Pod ciemieniem jak pod łysym kamieniem
Jakaś myśl się przetwarza niby żaba
Lecz
Nikomu
Na
Nic
Się nada