*** (ciekawy jest przylądek wszelakiej nadziei...) (wiersz klasyka)

ciekawy jest przylądek wszelakiej nadziei

tu namiętności świecą

jak miedziane wazy

czyste

tu się unoszą opary

namiętności

miłość

ubrana w krótki płaszcz

drżący z niecierpliwości

z kolanami pod brodą

w kącie

oczy - latarnie

wysyła w mrok

oczy - płoną

zazdrość

taniec szybkich palców na szybie

śniegu miękkość

grabiona zachłannie

spalanie oddechu -

wykorzystywanie ułamków przestrzeni

wiatr -

obejmujący wszystko

wiążący rozsypane elementy świata

doskonałe istnienie

gdzie czekam

zwinięta w kłębek - na cios