*** (moje kolana ustępujące...) (wiersz klasyka)

moje kolana ustępujące

i twoja dłoń na mojej szyi

- po wielkim niebie

chodzi słońce -

zwabione

barwą twoich źrenic

odgina powieki

i wilgoć pije

a potem

ziemia jest sucha i brunatna

błądzą po niej

złote cętki światła

palce twoje

odchylające w dół

moją szyję