Do... (Szczęście to jest dla narodu...) (wiersz klasyka)
Ignacy Krasicki
Szczęście to jest dla narodu, kiedy nauki kwitną, a uczeni są w poważeniu.
Szabla kraje rozpościera,
Ale pióro je istoczy,
Moc dzierży, wzmacnia, zabiera,
Lecz rozum otwarza oczy.
Sławny tryumf, co zadziwia,
Większy ten, co uszczęśliwia.
Ale pióro je istoczy,
Moc dzierży, wzmacnia, zabiera,
Lecz rozum otwarza oczy.
Sławny tryumf, co zadziwia,
Większy ten, co uszczęśliwia.
A jest w dobroci rządzących, w szczęściu rządzonych.
Aleksandra, Cezara czytałem ja sprawy,
Czytałem i jęczałem nad zyskiem ich sławy;
Mają następców. Dzieła Antonina, Tyta
Nasz wiek, zbrodniom przyuczon, za bajki
Czytałem i jęczałem nad zyskiem ich sławy;
Mają następców. Dzieła Antonina, Tyta
Nasz wiek, zbrodniom przyuczon, za bajki
poczyta.
A dzienniki, pamiętniki, gazety raz w raz o heroicznych dziełach prawią.
Ci, co zdarci, zgnębieni, tym rzeczom mniej
wierzą:
Prostacy swoją nędzą sprawy wielkie mierzą!
Prostacy swoją nędzą sprawy wielkie mierzą!
przysłano:
5 marca 2010
