Literatura

Cuda miłości (wiersz klasyka)

Jan Andrzej Morsztyn

Karmię frasunkiem miłość i myśleniem,
Myśl zaś pamięcią i pożądliwością,
Żądzę nadzieją karmię i gładkością.
Nadzieję bajką i próżnym błądzeniem.


Napawam serce pychą z omamieniem.
Pychę zmyślonym weselem z śmiałością.
Śmiałość szaleństwem pasę z wyniosłością.
Szaleństwo gniewem i złym zajątrzeniem.


Karmię frasunek płaczem i wzdychaniem,
Wzdychanie ogniem, Rgień wiatrem prawie,
Wiatr zasię cieniem, a cień oszukaniem.


Kto kiedy słyszał o takowej sprawie,
Że i z tym o głód cudzy się staraniem
Sam przy tej wszytkiej głód ponoszę strawie.

przysłano: 5 marca 2010

Jan Andrzej Morsztyn

Inne teksty autora

Na klacz hiszpańską
Jan Andrzej Morsztyn
Zapał
Jan Andrzej Morsztyn
Wiejski żywot
Jan Andrzej Morsztyn
Vaneggiar d´una innamorata
Jan Andrzej Morsztyn
Serenada
Jan Andrzej Morsztyn
Sen
Jan Andrzej Morsztyn
Rzeki
Jan Andrzej Morsztyn
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca