Madonna Leśna (wiersz klasyka)

Zarasta stroik
jałowcem
zarasta
w stroiku niewiasta

Piękna Madonna
leśna Madonna
ale gadać
nie skłonna

I tylko czarne
policzki
zza bukowych liści

Kto Cię tak
wymalował
żeś Patronka grynszpanu
z łonem zielonym

To przed dzikami
I komarem
I zbójem Proćpakiem

I co tu
robisz

Jedzie kolasa młakami
to jeszcze ją
zepchnę
tym patykiem rogatym

To berłem?

Berłem.

I co tu
robisz

Dzikom panuję
i łasicom
i tym wielkim
złotym liściom

Jak Frycowa
Łabowa
Czaczów
Wszędzie panuję

I czemu się
słaniasz
na gór
bukowych kadziach

Bom pijana
liści fermentem
miłosną pieśnią jeleni
i tym świętym
Hubertem

A jakaś Ty
z jakiej pochodzisz
strony

Nie wiem

W barokowej maści
Floryanie
za karpackich plemion
rozstaje
ale w Madonnie
jeszcze większe

I z każdej strony
inaczej czapa
z włosów frędzlami
z dziesięcioma warkoczami
głosi wyznania

Ze strony Uhrynia
Madonna na koniu
w niebieskim lejbiku
Łemków Matrona

Z południa
w renesansu lokach
w spódnicy złotej
jedzie na wołach
Słowacka królowa

A ze strony zachodu
gada po polsku
z kunami
w czerwonym listowiu

I jeszcze wołoska
I mówią
że romańskie profile
za tym
zeschłym badylem

A dla mnie
to Madonna nocna
z włosami do
ziemi
gór i stodół
pilnująca

czy może po prostu
ruskich zbójców
patronka
na której gwizdy
przysiadały konie
czy dębów narzeczona
z biodrami nagimi

Kto wie
tu przecie żadnych miastek
ledwie chmurek garstek
rudzieje węgierska cesta

pierzy się
Madonna Leśna

I to pewne
że ani Piotrowa
ani Nitry królowa
ani w złocie
z Kijowa

ale bukowa

I to pewne
że ją
z duszy rodzimej
głuszy
z czerwonych barłogów
liści
wołami nie ruszy

I zamiast chórów
cherubinów
rykowiska jeleni
pod płaszczem niebieskim

I zamiast rubinów
korce głogu

I tak tłumi
rzymskie wiary
jak pożar gałęziami
Bo to pogan
zielona Matka
bo to jastrzębi
swatka

Rudzieje w niej
grzybnia grzechu

Korona
nad Beskid wyższa
i cisza

I to pewne
że ani Piotrowa
ani Nitry królowa
ani w złocie
z Kijowa
ale bukowa