A my jak dzieci (wiersz klasyka)

Wiosennej burzy zielona grzywa
Horyzont smuży, bruki obmywa
                                    A my naprzeciw
                                    A my naprzeciw
                                   Jak dzieci
Skaleczy serce bolesna drwina
Świat się nie kończy i nie zaczyna
                                    A my naprzeciw
                                    A my naprzeciw
                                   Jak dzieci
Oby nam dane było najwięcej
Otwarte oczy i czułe serce
                                   A my naprzeciw
                                    A my naprzeciw
                                   Jak dzieci
Jest frasobliwa radość istnienia
Kto nie przeżywa świata nie zmienia
                                   A my naprzeciw
                                   A my z nadzieją
                                   A my jak dzieci
                                   Niech nas wyśmieją
                                   My pomachamy do nich z daleka
                                   Zbyt długa droga jeszcze nas czeka