[Gdybyś ty była...] (wiersz klasyka)
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Gdybyś ty była szklannym jeziorem,
patrzałbym w toń twą przez całe życie;
gdybyś ty była zielonym borem,
słuchałbym szumu twego w zachwycie;
gdybyś ty była pustka bezludna,
dla ciebie świata zrzekłbym sie śmiele;
gdybyś ty była śmiercią - o cudna! -
szedłbym do ciebie jak na wesele.
patrzałbym w toń twą przez całe życie;
gdybyś ty była zielonym borem,
słuchałbym szumu twego w zachwycie;
gdybyś ty była pustka bezludna,
dla ciebie świata zrzekłbym sie śmiele;
gdybyś ty była śmiercią - o cudna! -
szedłbym do ciebie jak na wesele.
przysłano:
5 marca 2010