Literatura

Geniusze (wiersz klasyka)

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

 
Bezduszna, ciemna, bezmyślna ludzkości,

czym byś ty była, gdyby nie geniusze,

co blaskiem swojej świecą ci jasności,

myśl ci swą dają i dają ci duszę?

 

Jak oceany tyś jest nieprzejrzane,

martwe pustkowie wodne we wszechbycie-

oni jak wyspy po wodach rozsiane,

martwym pustkowiom nadające życie.

  

Was ja jedynie wielbię, mocne duchy,

co ujarzmiacie miliony swą siłą,

świat okuwacie w woli swej łańcuchy

i sterujecie nędzną ziemską bryłą.

 


przysłano: 5 marca 2010

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Inne teksty autora

Lubię, kiedy kobieta...
Kazimierz Przerwa - Tetmajer
tomik Nie wierzę w nic
Kazimierz Przerwa - Tetmajer
Podczas wiatru z Tatr
Kazimierz Przerwa - Tetmajer
Marsz zbójecki ze Skalnego Podhala
Kazimierz Przerwa- Tetmajer
Ja, kiedy usta
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
A kiedy będziesz moją żoną
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
"EVVIVA L´ARTE!"
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca