Literatura

Lament Świętokrzyski (wiersz klasyka)

Poezja polska XII-XV wieku

Posłuchajcie, bracia miła,

Kcęć wam skorżyć krwawą głowę;

Usłyszycie moj zamętek,

Jen mi się [z]stał w Wielki Piątek.

 

Pożałuj mię, stary, młody,

Boć mi przyszły krwawe gody.

Jednegociem Syna miała

I tegociem ożalala.

 

Zamęt ciężki dostał się mie, ubogiej żenie,

Widzęć rozkrwawione me miłe narodzenie;

Ciężka moja chwila, krwawa godzina,

Widzęć niewiernego Żydowina,

Iż on bije, męczy mego miłego Syna.

 

Synku miły i wybrany,

Rozdziel z matką swoją rany.

A wszakom cię, Synku miły, w swem sercu nosiła,

A takież tobie wiernie służyła.

Przemów k matce, bych się ucieszyła,

Bo już jidziesz ode mnie, moja nadzieja miła.

 

Synku, bych cię nisko miała,

Niecoć bych ci wspomagała.

Twoja główka krzywo wisa, tęć bych ja podparła,

Krew po tobie płynie, tęć bych ja utarła,

Picia wołasz, picia-ć bych ci dała,

Ale nie lza dosiąc twego świętego ciała.

 

O anjele Gabryjele,

Gdzie jest ono twe wesele,

Cożeś mi go obiecował tak barzo wiele

A rzekący: "Panno, pełna jeś miłości!"

A ja pełna smutku i żałości.

Spróchniało we mnie ciało i moje wszytki kości.

 

Proścież Boga, wy miłe i żądne maciory,

By wam nad dziatkami nie były takie to pozory,

Jele ja, nieboga, ninie dziś zeźrzała

Nad swym, nad miłym Synem krasnym,

Iż on cirpi męki nie będąc w żadnej winie.

 

Nie mam ani będę mieć jincgo,

Jedno ciebie, Synu, na krzyżu rozbitego.


przysłano: 5 marca 2010

Poezja polska XII-XV wieku

Inne teksty autora

Legenda o św. Aleksym
Poezja polska XII-XV wieku
O zachowaniu się przy stole
Poezja polska XII-XV wieku
Rozmowa Mistrza Polikarpa ze śmiercią
Poezja polska XII-XV wieku
Skarga umierającego
Poezja polska XII-XV wieku

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca