Literatura

Fraszka (wiersz klasyka)

Stanisław Grochowiak

Czy potrafię cię, piękna - ja, co tak nie umiem
Kochać własnej miłoœci, jak tylko zajadle?
Bo czy można ułożyć miłoœć na rozumie,
A jedynie twe włosy kłaœć na przeœcieradle?

Powiedz dzisiaj: „jest piękna”. Pokiwajš głowš,
Sposępniałe policzki uœmiechem oblokš,
A to będzie, jak gdybyœ dał właœciwe słowo
Niegdysiejszym, ach, œniegom - nad wodš obłokom.

A więc wracaj, Ulotna, gdzie przy czarnym Tumie
Ziewa grób opuszczony i rdzewiejš szpadle.
Bo czy można ułożyć miłoœć na rozumie,
A jedynie twe włosy kłaœć na przeœcieradle?

przysłano: 5 marca 2010

Stanisław Grochowiak

Inne teksty autora

Haiko...
Stanisław Grochowiak
Ogród
Stanisław Grochowiak
Płonąca żyrafa
Stanisław Grochowiak
Góra
Stanisław Grochowiak
Święty Szymon Słupnik
Stanisław Grochowiak
Franz Kafka
Stanisław Grochowiak
Bransolety
Stanisław Grochowiak
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca