Literatura

Pokolenia (wiersz klasyka)

Tomasz Jastrun

Są różne tragedie

I pokolenia różnie tragiczne

 

Najbardziej wzruszają ci

Którzy padli w ogniu i dymie

Unosząc patetycznie dłoń

Wypełnionią dojrzałym granatem

Na ich wierszach zawsze wiele

Świeżych kwiatów i płonących świeczek

Płaczą nad nimi dziewczęta

A chłopcy uczą się zaciskać pięści

 

Lecz są pokolenia inaczej

A tak bardzo tragiczne

Że nawet nie słychać

Jak oddychają zatrutym powietrzem


przysłano: 5 marca 2010

Tomasz Jastrun

Inne teksty autora

Bezsenność 1990
Tomasz Jastrun
Ziarna
Tomasz Jastrun
Zgaszony
Tomasz Jastrun
Kiedy jesteś tak blisko
Tomasz Jastrun
Jeszcze raz czułość
Tomasz Jastrun
***
Tomasz Jastrun
Brwi
Tomasz Jastrun
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca