*** (Dogmatycy hałasują po łacinie...) (wiersz klasyka)

Dogmatycy hałasują po łacinie

moraliści brzęczą nad korytkiem ludzkiego sumienia

apologeci skrzypią – porozpinani na krzyżu wiary

kaznodzieje reperują głośnik, żeby ich było lepiej słychać

filozofowie mruczą na świętego Tomasza ustawionego już

ze starymi rocznikami świętych – w archiwum raju

męczennicy liczą na głos uderzenia w twarz

skrupulatom spadła nareszcie na głowę dynia grzechu

organiści oblizują dźwięki –

wierni podzielili się na wojenne obozy

I tylko w szczerym polu

w oddechu zioła-

na klęczkach podziwiając zaspy nieba

można jeszcze znaleźć Ciszę