Złoto Tygrysów - Morze (wiersz klasyka)

Morze. Młode morze. Morze, po którym
Tułał się Odys i ów kupiec śmiały,
Którego ludy Islamu przezwały
Sindbadem Żeglarzem. Morze o burych
Falach, spiętrzonych wichrem, który łodzie
Eryka Czerwonego rozkołysał,
Morze poety, który w Goa pisał
Elegijny epos o swym narodzie.
Morze Trafalgaru, które sławiła
Anglia w ciągu swych długich dziejów, znojny
Żywioł, dzień za dniem nękany przez wojny,
To morze, które chwała krwią zbroczyła.
Nieustające morze, co o brzasku
Żłobi ślad swój w nieskończonym piasku.