Literatura

Już nie będziemy na noc całą... (wiersz klasyka)

Byron George Gordon

Już nie będziemy na noc całą
Wymykać się, gdy inni zasną —
Chociażby serce wciąż kochało
A księżyc świecił równie jasno.

Rękojeść słabsza jest od ostrza,
Choć dusza żyje — pierś się dusi;
I, choćbyś była mi najdroższa,
Miłość też tchu zaczerpnąć musi.

Choćby więc dwoje serc w nas chciało
Bić jednym tętnem aż do brzasku
Już nie będziemy przez noc całą
Wałęsać się w księżyca blasku.

Przełożył
Stanisław Barańczak


przysłano: 5 marca 2010

Byron George Gordon

Inne teksty autora

Gdy stąpa, piękna
Byron George Gordon
She walks in Beauty
Byron George Gordon
Sun of the Sleepless
Byron George Gordon
Posępny duch mój
Byron George Gordon
Pamiętnik z Kefalinii
Byron George Gordon
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca