*** (Wiosna radości nie jest córką) / Весна на радость не похожа (wiersz klasyka)

Wiosna radości nie jest córką,                          Весна на радость не похожа,

I nie od słońca piasek zżółkł.                             И не от солнца желт песок.

A twoja ogorzała skóra                                     Твоя обветренная кожа

Gryczany oświetlała puch.                                 Лучила гречневьій пушок.

U błękitnego wodopoju                                    У голубого водпоя

Na szyszkopiórą lebiod cześć                           На шишкоперой  лебеде

Poprzysięgliśmy życie swoje                             Мьі поклялись, что будем двое

Bez rozstawania w dwójkę wieść.                    Й не расстанемся нигде.                                                   

Sączył się mrok i wieczór pusty                       Кадила темь, и вечер тощий

Był dla ognistej rzeźby tłem.                            Свивался в огнонной резьбе.

Do rodzicielskiej cię chałupy                           И проводил тевя до рощи,

Wiodłem mrocznego gąszczu dnem.                К твоей родитеьской избе. 

I długo, długo twarzy podnieść                        И долго-долго в дреме зьіьбкой

Nie mogłem w kołyszącym śnie,                      Я оторвать не мог лица,

Gdy uśmiechając się łagodnie                          Когда тьі с ласковой ульібкой                            Machałeś czapką z ganku mnie.                      Махал мне шапою с крьільца.