Burza (wiersz klasyka)

Burza

Salo, jakeś pełna stropu!
Ściąga ściany w rozkazie.
Świat się zbiera do potopu.
Pije palmy oazie.

Wiążcie rzeczy, bo ulecą,
nadszedł czas rozwirzenia,
oplączcie się swą bezkresną
męką aż do korzeni,

w waszych nadań martwe szale,
na nich w ból wątrobę tka
orzeł, chcąc wam zabrać w szale
wodę, wypicie i dzban.

przeł. T. M. Larczyński

Bouřka

Sále, jak jsi plný stropu!
Sahá k samé podlaze.
Zem se chystá na potopu.
Pije palmy oáze.

Držte věci, nebo vzletnou,
příšla doba víření,
přivažte se nespočetnou
mukou k svemu koření,

k cisternám svých mrtvých výsad,
kterým klove do jater
orel vášně, jenž chce výsat
vodu, napití i džber.