Lope de Vega (wiersz klasyka)

Lope de Vega
Kto ją poznał, ten wie


Omdelewać, wrzeć, aż kipieć od złości
być szorstkim i tkliwym, czułym i zejżywym
bogiem i śmiertelnym, umarłym i żywym
lojalnie zdradzać i tchórzyć z dzielności

Nie znajdować nigdzie spokoju ni wytchnienia
być wesół, smutny, pokorny, wzgardliwy
butny i gwałtowny a zarazem sprawiedliwy
raz żywić radość, raz żal i podejrzenia

Najjawniejszą zdradę pospiesznie wybaczyć
truciznę gorzką w słodkim pić winie
od śmiechu stronić lecz płaczem się raczyć
uwierzyć, że niebo jest na piekieł dnie
życie i duszę wydać rozpaczy
oto jest miłość: kto ją poznał, ten wie


wersja oryginalna:

Lope de Vega
Quién lo probó, lo sabe.

Desmayarse, atreverse, estar furioso,
áspero, tierno, liberal, esquivo,
alentado, mortal, difunto, vivo,
leal, traidor, cobarde y animoso.

No hallar fuera del bien centro y reposo,
mostrarse alegre, triste, humilde, altivo,
enojado, valiente, fugitivo,
satisfecho, ofendido, receloso.

 Huír el rostro al claro desengaño,
beber veneno por licor suave,
olvidar el provecho, amar el daño;
creer que un cielo en un infierno cabe,
 dar vida y el alma a un desengaño,
 esto es amor: quién lo probó, lo sabe.