Skoro nie sposób zobaczyć Miłości... (wiersz klasyka)

PIER DELLA VIGNA (ok. 1190-1249)

Peró c’Amore no si pó vedere…

Peró c’Amore no si pó vedere
E no si tratta corporalemente,
Manti ne son di sì folle sapere
Che credono c’Amor[e] sia nïente.

Ma po’ c’Amore si face sentire
Dentro dal cor signoreggiar la gente,
Molto maggiore pregio de[ve] avere
Che se ‘l vedessen visibilemente.

Per la vertute de la calamita
Como lo ferro at[i]ra no si vede,
Ma sì lo tira signorevolmente;

E questa cosa a credere mi ‘nvita
C’Amore sia, e dàmi grande fede
Che tutor sia creduto fra le gente.

Skoro nie sposób zobaczyć Miłości…

Skoro nie sposób zobaczyć Miłości,
Ni jej pochwycić rękoma obiema,
Wielu jest takich, a głupi i prości
To ludzie, którzy myślą, że jej nie ma.

Lecz skoro moc jej przed nami się jawi,
Gdy z głębi serca dyktuje wyroki,
Większa jej wartość powinna być prawie,
Niż gdyby dało się ją dostrzec wzrokiem.

Wszak nie wyjaśni wzrok, jak to się dzieje,
Że magnes kute przyciąga żelazo,
Choć, że przyciąga, dyskusji nie budzi;

I to mi uznać każe, że istnieje
Miłość i, w com wszak nie zwątpił ni razu,
Niezagrożenie panuje wśród ludzi.

przełożył Maciej Froński