Literatura

Wy, coœcie œmieli manierę zatracić... (wiersz klasyka)

Poezja włoska (XIII wiek)

BONAGIUNTA ORBICCIANI DA LUCCA (XIII w.)

Voi ch’avete mutata la mainera…

Voi ch’avete mutata la mainera
De li piagenti ditti de l’amore
De la forma dell’esser lá dov’era,
Per avansare ogn’altro trovatore,

Avete fatto como la lumera,
Ch’a le scure partite dá sprendore,
Ma non quine ove luce l’alta spera,
La quale avansa e passa di chiarore.

Cosí passate voi di sottigliansa,
E non si puó trovar chi ben ispogna,
Cotant’é iscura vostra parlatura.

Ed é tenuta grave ‘nsomiliansa,
Ancor che ‘l senno vegna da Bologna,
Traier canson per forsa di scrittura.

Wy, coœcie œmieli manierę zatracić…

Wy, coœcie œmieli manierę zatracić,
W której miłoœnik zawodzi i kwili,
Od jej pierwotnej odchodzšc postaci,
By pozostawić wszystkich innych w tyle

Poetów, jak ten jesteœcie kaganek,
Co gdzieœ w piwnicy rozprasza ciemnoœci,
Któremu miejsce wszak to nie jest znane,
Skšd bije Ÿródło prawdziwej jasnoœci.

W ten sposób w bystrym słowie celujecie,
Którego słuchać nikomu się nie œni,
Tak wasza mowa jest niezrozumiała.

Wielkie dziwactwo się pleni po œwiecie,
Które Bolonia do życia wydała:
Gišć treœć do stylu, a nie styl do treœci.

przełożył Maciej Froński

przysłano: 5 marca 2010

Poezja włoska (XIII wiek)

Inne teksty autora

Słodka jest myśl ta, co mi serce żywi...
Poezja włoska (XIII wiek)
Pani, przez Was to zawodzę i płaczę...
Poezja włoska (XIII wiek)
Panie Jakubie, sąsiadeczko rada...
Poezja włoska (XIII wiek)
Pragnę prawdziwie wysławić mą panią...
Poezja włoska (XIII wiek)
Rozmowa
Poezja włoska (XIII wiek)
Serca mego radości...
Poezja włoska (XIII wiek)
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca