Literatura

sonet 72 (wiersz klasyka)

William Shakespeare



By świat nie kazał ci rzec, jakie były
Przymioty, które miłowałeś we mnie,
Po śmierci mojej zapomnij mnie, miły,
Gdyż szukać będziesz mych cnót nadaremnie.
Musiałbyś jakieś zbożne kłamstwo stworzyć,
Które zasługi nadmiernie nagrodzi,
I więcej pochwał na zmarłym położyć,
Niż skąpa prawda udzielić się zgodzi.
By miłość fałszem nie zdała się w tobie,
Że mnie otacza nieprawdą tak wzniosłą,
Niech imię moje spocznie z ciałem w grobie,
By wstydu tobie ni mnie nie przyniosło.
     Gdyż wstyd przynosi mi wszystko, co czynię; 
     Kochając marność, wstyd zbierzesz jedynie.


przysłano: 5 marca 2010

William Shakespeare

Inne teksty autora

Sonet XVIII
William Shakespeare
Sonet
William Shakespeare
sonet 97
William Shakespeare
sonet 75
William Shakespeare
sonet 85
William Shakespeare
sonet 47
William Shakespeare
sonet 81
William Shakespeare
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca