Literatura

sonet 76 (wiersz klasyka)

William Shakespeare

Czemu się nową chwałą nie okrywa
Wiersz mój, do szybkich przemian nienawykły?
Czemu, mknąc z Czasem, w bok się nie wyrywa
Do nowych metod, powiązań niezwykłych?
Czemu to samo piszę, wciąż na nowo,
A pomysłowość w starych szatach chodzi,
Tak że me imię głosi każde słowo,
Miejsce narodzin swych i kto je rodzi?
O, miły, słodki, tyś natchnienie moje,
A ty i miłość treścią wiersza całą,
Więc stare słowa w nowe szaty stroję,
Aby to oddać, co się już oddało.

        Jak dzień na nowo stare słońce stwarza,
        Tak miłość stare od nowa powtarza.


przysłano: 5 marca 2010

William Shakespeare

Inne teksty autora

Sonet XVIII
William Shakespeare
Sonet
William Shakespeare
sonet 97
William Shakespeare
sonet 75
William Shakespeare
sonet 85
William Shakespeare
sonet 47
William Shakespeare
sonet 81
William Shakespeare
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca