Faun (wiersz klasyka)
Paul Verlaine
Faun stary z gliny palonej
Śmieje się pośród trawników.
Snadź wieści koniec omglony
Weselnych naszych okrzyków,
Które z dwojakiej nas strony
Przesmętnych wiodły pątników
Ku tej godzinie - minionej -
Mrącej śród gędźby poryków.
Śmieje się pośród trawników.
Snadź wieści koniec omglony
Weselnych naszych okrzyków,
Które z dwojakiej nas strony
Przesmętnych wiodły pątników
Ku tej godzinie - minionej -
Mrącej śród gędźby poryków.
przysłano:
5 marca 2010