Literatura

DLA STEDA - PODRÓŻ XII (wiersz klasyka)

Krzysztof Cezary Buszman

 

 

Zapewne miałbym z tym kłopoty

Gdybym dokładnie zechciał zliczyć

Ileż to białych lokomotyw

Rdzewieje dzisiaj na bocznicy!

 

Lecz o dokładność liczb tych nie dbam

No bo zwariował bym inaczej

Wierzę, że jest gdzieś jeszcze jedna

Że w końcu kiedyś ją zobaczę.

Lokomotywę całą białą.

 

Wiem, że z innego dworca wczoraj

Zabrała ludzi w nowe jutro

I pasażerom tym bilety

Niebieski sprawdza już konduktor.

 

Lecz nie opuszcza mnie nadzieja

Gdy co dnia wbiegam na swój peron

Na którym mówi mi kolejarz

Że się ma wtoczyć tam dopiero.

Lokomotywa cała biała.

 

A Ty nie dopniesz swego celu

Gdy Cię na torach dni oświeci

Bo to światełko-tam w tunelu

To ONA mknąca Ci naprzeciw.

Lokomotywa cała biała.

 

 

 

                                                                           21 stycznia 2008 Płock


przysłano: 5 marca 2010

Krzysztof Cezary Buszman

Inne teksty autora

Zawziętość w nienawiści
Krzysztof Cezary Buszman
SYZYF
Krzysztof Cezary Buszman
BO MY LUBIMY …
Krzysztof Cezary Buszman
DZIĘKUJĘ, ŻE JESTEŚ
Krzysztof Cezary Buszman
CUKIER I SÓL
Krzysztof Cezary Buszman
A BYŁO ...
Krzysztof Cezary Buszman
ZATAŃCZ JAK TAŃCZYŁ ...
Krzysztof Cezary Buszman
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca