Pozdrowienie (wiersz klasyka)

Przeszłość to przeszłość, a jeśli

się pamięta co się my-

ślało zrobić i nigdy nie zrobiło, czy

nie wystarczy, że się

pomyślało? Jak tamten plan

żeby zebrać z każdego po

jednym, żeby z każdego

gatunku koniczyny, stokrotki,

pędzelka, co rosły

na polu gdzie stał

domek, zebrać po jednym i

zbadać je któregoś popołudnia

zanim zwiędną. Przeszłość

to przeszłość. Pozdrawiam

tamto nieprzebrane pole.

                                            przełożył Piotr Sommer