Prostota nieznanej przeszłości (wiersz klasyka)

Za oknem, za oknem krowa
Za oknem stalowa rama, zardzewiały świecznik;
Za oknem koń, patelnia bez uchwytu,
Prawdziwe rzeczy. W środku moje serce
Co bije tylko dla ciebie – werset z Verlaine'a.
W oknie mojego serca jest styl
I osobliwa konstrukcja podobna do cebuli.
W środku jest obrazek z kotem
Za oknem prawdziwy kot
Który wskazuje właśnie na
Dach garażu; aż tam sięgają jego łapy.
Tutaj w środku jest całe mnóstwo
Rzeczy, które za oknem są jak gwiazdy
Ułożone przez kogoś, ale z dużym rozmachem.
Za oknem jest samochód, jest zardzewiałe koło od roweru.
W środku są słowa i farby; za oknem gładka sierść
Królika, ledwie go widać. Z tej strony
Szyby jest notes, w nim mnóstwo małych znaczków,
To słowa. Za tym tutaj oknem jest mur
W nim mnóstwo małych placków – to kamienie. W środku
Się zaczyna, za oknem ma początek. Bije
Serce. Kot skacze. W pokoju pełno światła, słońce prawie oślepia.
W tym ciele jest kobieta, w niej gwiazda
Taka czy inna, podobna do macicy; za
Oknem na farmie chodzi już maszyna.

przełożył Piotr Sommer