Literatura

Kołysanka dla Niny (wiersz)

Klaudia Rogowicz

Już na złotych poduszkach chmur zasnęło słońce,
tysiące gwiazdek na niebie lśni.
Księżyc jak dziecko małe Cię tuli do kołyski.
Poeta siedząc za różową firaną obłoków wieczornych i ogrodami oleandrów białych skrzydła złote jak orzeł nad przestrzenią rozkłada.
Natchnienia słowa Ci do ucha szepta.
Twoi przyjaciele w oknach i lustrach siedzą,
o sen dla Ciebie Pana proszą.
Ty śpij, oczy swe zamknij,
w krainę uciekaj,
nie martw się, bo gwiazdy po wieki świecić będą,
słońce kiedyś znów się zbudzi,
a poeta nad Tobą czuwa!

niczego sobie+ 5 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Iza
Iza 14 stycznia 2017, 22:43
Niezręczne.
przysłano: 17 sierpnia 2003

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca