Literatura

Artyści poeci (wiersz)

Sznurowadlo

„Artyści" poeci

Pióro tańczyło w jej kościstych palcach
Strzepywała z niego słowa
Jak niepotrzebne zużyte piórka ze skrzydeł
Na ich miejscu wyrastały wciąż nowe
Narastały najpierw puszkiem
Delikatne – niezdolne być – samodzielnie
cokolwiek mówić
W przyspieszonym procesie dorastania
Oblepiały się w odwagę dojrzałych wyrazów
Żeby w efekcie skończyć
Wielką kroplą atramentu
Mącącą harmonię bieli czystej kartki

Dumna z siebie że tworzy
Była tylko bezwolną wylęgarnią słów

słaby 5 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
roozia 20 sierpnia 2003, 23:48
'żużyte piórka ze skrzydeł' ?? heheh dziwne porównanie (albo ja się nie znam i jestem mąło nowatorska)
ogółem wiersz nie taki zły (ostatnio pojawiły się gorsze). ale tytuł zmieniłabym na 'artystka poetka'.
przysłano: 10 lutego 2009 (historia)

Inne teksty autora

Szary wiersz
Sznurowadlo
Matce
Sznurowadlo
przytuli cię matka
Sznurowadlo
jutro
Sznurowadlo
u siebie byliśmy
Sznurowadlo
sen pijaczka
Sznurowadlo
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca