u siebie byliśmy (wiersz)
Sznurowadlo
„u siebie byliśmy”
tu gdzie jestem
nie ma ciszy
bo mi dzisiejszość
mąci kanwę wspomnień
tu gdzie jestem
nie ma śmiechu
bo mi oczy pamięć
wiercą myślami na wylot
tu gdzie jestem
nie ma smutku
bo pióra tu lecą z nieba
bo włosy urosły korzeniem
bo serce szarzeje nocą
bo wszystko widzisz
bo mnie tu niema
tu gdzie jestem
nie ma ciszy
bo mi dzisiejszość
mąci kanwę wspomnień
tu gdzie jestem
nie ma śmiechu
bo mi oczy pamięć
wiercą myślami na wylot
tu gdzie jestem
nie ma smutku
bo pióra tu lecą z nieba
bo włosy urosły korzeniem
bo serce szarzeje nocą
bo wszystko widzisz
bo mnie tu niema
słaby
2 głosy
przysłano:
10 lutego 2009
(historia)
przysłał
lope5r –
10 lutego 2009, 19:45
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się