adar arbod (wiersz)

Moim skromnym zdaniem wiersz byłby zdatny do czytania i zapamietania, gdybyś pomyślała jeszcze troszkę o melodyczności...i nie koncentrowała wszytskiego wokół tych głukowatych i wytartych do cna sloganach( nie wiem jak to okreslić?...może porównaniach?). Czyli wychodzi na to, że muciałabyś go całkowcie przeorganizować hehehe :). Poza tym te pretensjonalne zwroty typu: "Męczy mnie życie- nie ufam mu./ Tylko ono muysi mnie znościć każdego dnia". Straj się ufac bardziej...intuicji, próbuj eksperymentować....NIe zadawalaj się byle czym....

No i chyba trzeba będzie wprowadzić teorię w zycie ( Patrz: przesłanie dla świata).

Moim zdaniem COŚ w Tobie jest. TYlko trzeba to umiejętnie odkryć i pozowolić zakwitnąć. Ten wiersz raczej nie daje takich możliwości.

publikujcie już lepiej takie texty w swoich blogach

Dobra rada od not4u trafna. Ale na Boga! - bądź bardziej wyrozumiały! Ktoś może dopiero zaczyna pisać. Ledwo co stąpa po poetyckim gruncie. A ty musisz ordynarnie załatwiać nowicjuszy.

ja się podpisuję pod komentarzem not4u i błagam ludzie!!! po 1: więcej samokrytyki, a po 2: nie rozczulajcie się nad sobą! wystawiacie swoje teksty po to, żeby je oceniać, więc nie dziwcie się jak ktoś was ostrzej skrytykuje.

dzięki za komentarze

Not4u - czego Ty od ludzi oczekujesz. To jest strona bardzo młodych i początkujących poetów, a Ty zamiast podać im dłoń, pomóc się rozwijać jakimś wartościowym komentarzem, bezmyślnie wszystkich krytykujesz i oczekujesz skończonych i absolutnych dzieł po 18,19 latkach. Czyżbyś czuł się zagrożony przez młode pokolenie i uważasz, że należy je tępić?

Bardzo kiepski, patetyczny i autotematyczny. Jakby ktoś chciał krzyczeć: "patrzcie co ze mnie za cudo oryginalne!"

pozdr.
kussi

wiem, że na wywrocie zaczynają przyszli literaci. to nie jest bezmyślne ocenianie ich twórczości. to ostra krytyka, która ma ich mobilizować do samokrytyki i szkolenia się w tej materii. zapewne co najmniej połowa z nich zapomni o poezji za x-lat. i ta poezja będzie niczym dla nich - jak zeszłoroczny śnieg. trzeba kształtować wszystkich. i tylko ci, którzy mają boży dar przejdą kolejny etap. będą pisać dalej i lepiej. i tego zyczę wszystkim piszącym - i tym totalnym debiutantom, i tym "weteranom" sprzed lat.
Janek - wcale nie czuję się zagrożony. nikogo nie tępię. ja już swoje napisałem. byłem krytykowany i nagradzany. teksty drukowane i odrzucane. wcale się tym nie zrażałem. teraz myślę, że poezja była jednak tylko takim małym doświadczeniem literackim. taki spontan. wcale tego nie żałuję.