Koniec Poety (wiersz)

Koniec poety powinien być szybki
jak mrugnięcie oka, nóż wbity w plecy.



Dziki pęd, tysiace myśli, krótki lot,
mały łyk, konwulsje, ciało - całe we krwi.



Koniec poety powinien być cichy
jak szept jego poezji.



Orgazm zdobytej nie jest
równy, poezji zgwałconej.



Koniec poety powinien byc w nocy,
pogoda też odgrywa role.



Deszcz zmywa obraze,
Boga, ojczyzny, własnego obrzydzenia.



Koniec poety powinien być...