niebiańska bacówka (wiersz)

NIEBIAŃSKA BACÓWKA
dla Nich i Tego
co dołączył



na niebiańskiej bacówce
pęka płaszcz
i gubi guziki

jeden spadł tu

słyszę śpiew
to o janicku i łaczce
pachnie wino
gawędą smarują
chleb

to o drodze
co gubi początek
a końca szuka
w całkiem mulistej rzece

to o sercu takim o!
bez czekolady
z hodowli wieszcza
i nawet eros zarył w stół
bez przekonania

zdrowie! krzyczą
czyste słowa
w czyste kieliszki

nie zabraknie
opowieści w ścianach
drzemią
miesza się rum i cisza
taki drink

na niebiańskiej bacówce
pęka płaszcz
to z gorąca
łkają skrzypki

hej a z góry w morze
wypływa piracki
bryg
i widzę starą szantę
wplecioną w żagle

ktoś zakrył guzik dłonią
wiruje

już idź! popycha
przecież nie chcę bo słyszę
pieśń o dawnym
krakowie

ten śmiech połyka bracką
całkiem jak z piosenki
mokrą
a nie od łez

pozdrowisz?
pozdrowię!
w środku zmieści się więcej
niż tylko
sen

na niebiańskiej bacówce
pęka płaszcz
zrośnie się szybciej
niż zdążę przyszyć
guzik